ابی ارام

به میدان میبرم ازشوق سربازی سرخودرا  توهم اماده کن ای عشق کم کم خنجرخودرا

مراگرارزویی هست باورکن به جزاین نیست    که درتن پوشی ازشمشیربینم پیکرخودرا

هوای پرزدن ازعالم خاکی به سر دارم    خوشاروزی که بینم بی قفس بال وپرخودرا

زدل تاریکی بادخزان تاپرده بردارم      به روی دست میگیرم گل نیلوفرخودرا

من ازایمان خودیک ذره حتی برنمیگردم    تلاوت میکنم درگوش نی هم باورخود را…